Vandaag weer zo’n geweldige poll in de papieren Telegraaf. De stelling van de dag was: “Leuk al die herhalingen op TV!” Maar liefst 89% stemde mordicus tegen en slechts 11% was het eens met de stelling. De teneur is duidelijk, het Nederlandse publiek zit niet te wachten op de zomerse herhalingen op de Nederlandse televisie. En dat is op z’n minst vreemd. In de eerste plaats behaalt een goed scorend televisieprogramma de laatste jaren hooguit een kijkdichtheid van 10%. Dat betekent dat 90% van de kijkers het programma (nog) niet gezien heeft. Ten tweede weten we dat Uitzending Gemist.nl een groot succes is, dus hoezo herhalingen taboe?
Het typeert de emotionele band die het Nederlandse publiek heeft met televisie en tegelijkertijd illustreert het een meer dan bekrompen houding ten opzichte van het geleverde product ’televisie’. In de poll die De Telegraaf hield geeft 81% van de deelnemers (n = 2.833) aan dat de Publieke Omroep wordt gefinancierd door “ons belastinggeld”, dus “moeten ze ook rekening houden met de wensen van de kijker.” Een groot deel meent zelfs: “Herhalingen zijn een belediging van de kijker.” Of: “Via internet bepalen we zelf wel wanneer we herhalingen willen zien.”
De deelnemers aan de poll zijn zich in mijn ogen niet bewust van welk schijntje zij maandelijks betalen aan de volwaardige televisiedienst, die zijn oorsprong kent in de nutsvoorziening. Het geeft ook haarscherp aan dat de toegevoegde diensten die straks via decoders tot ons komen – zoals pluspakketten, interactiviteit, EPG’s en wat dies meer zij – lang op zich laten wachten in Nederland. Men wil er domweg niet voor betalen. We geven wel vele duizenden euro’s uit aan platte beeldschermen en thuisbioscopen, maar een paar euro in de maand voor extra services, dat gaat niet gebeuren.
De poll vandaag in De Telegraaf bewijst mijn stelling dat wanneer je aan een gemiddelde Nederlander vraag wat hij/zij per maand aan televisie betaalt hij/zij het antwoord niet weet. En als je vraagt of hij/zij per maand één euro extra wil betalen voor diverse services dat het antwoord dan steevast “nee” is.
Dat is een lastige opgave voor de nieuwe aanbieders van allerhande televisiediensten in Nederland.
Denk ik . . .
Nou, nou, wat een pessimistische kijk op de dingen! Denk je niet dat die Telegraaf-poll – geheel in de toch wat populistische traditie van die periodiek – een beetje mank gaat aan een tendentieuze vraagstelling? En dat die weliswaar mooi grote N misschien een beetje selectief totstandgekomen is?
Volgens mij heeft bijvoorbeeld KPN best slimme analisten in dienst die toch anders denken over de kansen van nieuwe diensten op de Nederlande markt. Natuurlijk wordt de kat uit de boom gekeken, maar als dat eenmaal gebeurd is trekt de Nederlandse consument meestal zonder morren de poeplap, leert de ervaring.
Is geen pessimisme hoor, maar meer een reëele kijk denk ik. TV is een heilig ding binnen ’s lands huishoudens. Veel voor weinig. Het winstgevend maken van allerhande nieuwe ontwikkelingen rondom televisie is in de Nederlandse markt erg lastig in mijn opinie. Maar ja, ‘k ben ook maar een simpele blogger 😉 We zullen zien.